Geen widgets gevonden in de zijbalk

In de buurt van Lushoto, 20 januari 2023

Vriend ROb en ik hebben een hobby: radio. Daarom hebben we een omroep opgericht, een ledenomroep waar alle leden altijd, alles luisteren. De omroep bestaat uit RO en JO: we sturen elkaar geluidjes. 

In Tanzania reizen we in een walhalla van nieuwe RoJo geluidjes. Met oudjaar aan de kust van Zanzibar trommelende en zingende mensen. Iets na twaalf uur zingt de band met de mensen in de zaal volstrekt door elkaar heen: we wish you a Merry Christmas and a Hoppy New Year. Nog mooier van de eerste uren van het nieuwe jaar is het geluid van de stilte. Op het fragment hoort ROb alleen maar zee, geen vuurwerk. 

Zo is onze radio ook een praktisch overzicht van de reis tot nu toe. De voetballende jongens uit verhaal 7 komen weer helemaal tot leven, net als het geluid van het informatiestampen van kinderen op een school. In Stonetown hebben ze op de markt een bijzondere manier van reclame maken. Via een luidspreker laten ze voorgeprogrammeerd een tekst horen. En nog een keer, en nog een keer. De buren doen dat ook, en de buren daarvan ook. 

Terugluisterend ben ik weer even terug op die markt met de reclame voor kip. De levende kippen piepen onderin een marktkraam, de aan flarden gesneden dode kippen liggen bovenop. Net als de vliegen.

Er is een fragment waar iedereen hallo tegen me zegt. Hello, how are you? Daarover meer in verhaal 30, als het een beetje meezit. Het geld trekken, de pinautomaat uit verhaal 12 is ook van RoJoradio. Ik hoor apen uit de Serengeti en ook de regen op de tent waar we in sliepen.

Heel veel verschillende vogels, maar niet de Tulac. Heel veel kerk ook. Tijdens de wandeling door Lushoto en omgeving (Usambara) heb ik veel kerk opgenomen. We sliepen een nacht bij boze (en soms ook vrolijke) nonnen. Ze zongen als engeltjes in de kerk precies voor onze kamer. We werden er om zes uur ‘s ochtends door gewekt.

Ik hoor een krekel door het verkwikkend stromen van een riviertje heen, maar ook de sirene van de polisi en de ambulance in Moshi. Ze klinken een beetje iel. De auto’s kwamen hard aanrijden, maar net als iedereen in het verkeer hebben ook politieauto’s en ambulances last van drempels in de weg. Dus ook zij moeten heel hard afremmen. Zorgt wel voor een extra lange opnamen voor RoJoradio. 

Het eerste hotel na Lushoto had een parketvloer. De houten delen lagen los naast elkaar, het rollende geluid van het hout herken je pas met deze uitleg erbij. 

De radio heeft lachende kinderen, verschillende geiten, de stilte van de jungle en de herrie van de airco. Er zijn chai- (thee) verkopers in de trein te horen, en de viezigheid van de vismarkt in Dar es Salaam klinkt door het RoJoradiofragment heen. 

Met twee leden is het maximum aantal leden van RoJo bereikt. Op heel speciaal verzoek kunnen RO en ik wel geluidjes aan anderen laten horen. Maar eigenlijk houden we alles het liefst voor onszelf. Nou ja, behalve dan dat ik er nu over geschreven heb. 

4 gedachten over “25. Rojo, radio voor liefhebbers (1)”

Laat een antwoord achter aan Jose Meerman Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.