Koh Lipe, 3 april 2023

Op de woensdag voor Pasen vliegen we uit Bangkok terug naar Nederland. Dus vanuit Nepal eerst nog naar vriend Ton, die in Thailand woont en ons gaat rondleiden.

Zon, zee en Bangkok dat zijn de drie hoofdingrediënten die we graag willen. Aan de vooravond van een lange bergwandeling lijken we even meer bezig met de laatste vijf dagen dan met de Annapurna 1 tot en met 7 van de komende dagen. 

Het einde van de reis voelt nu heel dichtbij, terwijl we toch pas over ruim twee weken terug vliegen. Raar hoe dat werkt: we hebben echt nog twee weken vakantiereis voor ons. 

Twee weken van uitersten. Van hoge pieken tot lange stranden. Van heftige regen tot brandende zon en van de rust in de bergen tot de hectiek van Bangkok. 

Als vanzelf gaan we terugblikken en vooruitkijken. Eerst maar concentreren op de bergen. Zeven dagen van slaapplek naar slaapplek. Van bananenpannenkoek bij het ontbijt tot rijst met curry bij het avondeten (en dat maal zeven dus). 

Hallo Himalaya, hier komen we aan. De eerste dagen moeten we er even inkomen, maar daarna willen we niets anders meer. Dan laten de Annapurna’s zich ook zien. 

Als je foto’s daarvan wil zien, kijk dan ook op het Polarstepsblog van Cécile. 

En trouwens, voor het milieu hebben we goed werk gedaan. Om hier te komen hebben we de vieze, stinkende bus met al die foute uitlaatgassen links laten liggen. We namen het vliegtuig. Yeti maakt reclame met de slogan dat ze Nepals eerste carbonneutrale luchtvaartmaatschappij zijn. Dus we hebben alleen maar goed gedaan door het vliegtuig te nemen.