Kochi, 14 februari 2023

Nieuw Kochi is Indiaas druk. Overal mensen, overal auto’s, overal gedoe. Oud Kochi is nog steeds druk, maar minder. Je komt er met de boot, het is twee eilanden verderop. 

De Nederlanders zijn in de zeventiende en achttiende eeuw de baas geweest over dit eiland. Er zijn nog wat Nederlandse resten te zien, bijvoorbeeld in de bouwstijl. Er is ook een begraafplaats. Wandelend van de pont naar het hotel lopen we over grachtjes. Soms lijkt het water ook onder de huizen door te lopen. 

De Binnendieze van Kochi. Het ruikt in ieder geval naar het open riool zoals het tot begin jaren zeventig in Den Bosch was. Er liggen bootjes op het water, het zou zo maar een toeristische attractie kunnen worden. 

Toen in Den Bosch huizen op het riool werden aangesloten, was het waterstelsel van riviertjes die ook onder huizen door liepen, niet meer nodig. Het idee was toen om de Binnendieze te dempen, zodat de oude stad op kan gaan in de vaart der volkeren. 

Een paar mensen uit de gemeente kwamen in opstand en er werd niet gedempt. Nu vaar je zelfs op een fluisterboot met een niet fluisterende gids door of beter onder de stad. In een druk jaar varen 200.000 mensen door de stad. Je kunt tijdens het varen wat dicht tegen elkaar aanzitten, dus het ruikt misschien naar de parfum van de ander, maar niet meer naar riool. 

Nu kom je naar de stad voor de oude stenen, de gezelligheid, een hoop suiker in een chocoladebol en dus ook voor een tochtje onder de huizen. Als je wil trouwen kun je ook in je jurk en je pak afgezet worden onder het stadhuis. 

Het lijkt me voor Kochi echt een fantastische toeristische attractie. Varen door en onder de stad. Bijkomend voordeel is dat dan het riool niet meer uitkomt op het water, en dat de stank, de onmetelijke stank, verdwijnt. 

Het uitzicht op bruggetjes is fenomenaal. Zeker in de vroege ochtend en in de late middag. Op sommige plekken staan bomen in het water en koeien en geiten steken hun nieuwsgierige neuzen hier achter. Ook dat kun je vanaf een bruggetje zien. 

De bootjes heb ik niet zien of horen varen, maar als Kochi eenmaal het ‘s-Hertogenbosch is van Zuid-India dan varen ze af en aan. Met de drukte die hier normaal is, zal het aantal van 200.000 bezoekers snel gehaald worden. 

Het is hier gelukkig te warm om ook die chocolatik uit Den Bosch over te nemen. Ze hebben hier in Cochin vast iets anders lekkers. 

Ze kunnen ook nog te rade gaan bij het Genootschap ter bevordering van de naam ‘s-Hertogenbosch. Dan kunnen ze tips krijgen hoe je er voor kunt zorgen dat je stad een éénduidige aanduiding krijgt. Niet meer Den Bosch, maar ‘s-Hertogenbosch. Niet meer Cochin, maar Kochi. Alhoewel de vaagheid van het gebruik van die verschillende namen ook wel prettig is en het Bossche genootschap niets kan zeggen over kolonisatie en wat dat met de namen van een stad doet. 

Al die tijd tussen pontje en hotel loop ik met mijn neus dicht. 

Dat is blijkbaar goed voor de fantasie.