Munnar en omgeving, 20 februari 2023

Boven op de berg van de theeplantage is een camping. Tenten tussen de theebomen die uitgegroeid zijn. De bomen worden niet meer gebruikt om thee van te maken. Ze bieden nu schaduw en schoonheid. Zelf aangelegd door Prince en zijn familie. De eigenaren van de camping hoeven ‘slechts’ eenderde van hun omzet aan de theeplantagebazen te geven. 

We zijn met een groep van 12. Acht jongens die elkaar kennen van de basisschool en nu vieren dat ze allemaal hun bachelor hebben gehaald. Er is ook een stel waarvan niemand behalve zij twee weten dat ze hier zijn. Ze tortelduiven nu het nog kan. Zij gaat binnenkort in Amerika studeren. Hun ouders weten van niets. Dat denken ze tenminste. 

De vriendengroep viert hun samenzijn best stil. Ze lachen om elkaars grappen zoals ze al jaren om elkaars grappen lachen en ze praten en praten tot het bijna licht wordt. Op dat moment gaat de wekker, we zijn hier namelijk voor een zonsopkomst. 

Niet alle jongens gaan mee. Iets met roken en niet fit genoeg. Met een groep van 8 en leider Prince dalen we af naar de theeplantage en gaan weer omhoog door de theestruiken heen. Het is een uurtje lopen in het donker. We hebben van die mijnwerkerslichtjes op ons hoofd. Superhandig. 

Boven op de berg is een natuurlijke steenformatie om tegen aan te leunen. We hebben prachtuitzicht op het langzame licht in de verte. De berg waar onze camping ligt,  zien we ook van kleur veranderen. De stilte is heerlijk. 

Totdat…

Je kunt hier ook komen met de Jeep. Verschillende Jeeps brengen verschillende groepen met verschillende gettoblasters. Muziek jengelt meteen door de ruimte. Maar de Jeeps zijn laat, dus we hebben de opkomst van de zon met ons eigen groepje, leunend op de natuurlijke bank, kunnen zien. 

Prince vertelt over de anderen. Het klinkt als verbazing, niet eens als een klaagzang dat de concurrentie zo slecht is. Er groeit een unieke bloem die één keer in de twintig jaar in bloei staat: het wordt gewoon geplukt. Flessen worden naar beneden geflikkerd en de aluminium verpakking van het ontbijt van de Jeeps ligt overal. 

Prince kijkt naar beneden en ziet de plek waar zijn camping eerst was. “Er was hier een brand, een grote brand. Net als vanochtend was er een groep op de berg om te genieten van de zonsopkomst. De 40 gasten vroegen aan de gids: moeten we niet gaan, vanwege het vuur?  Nee, zei de gids. Hij was zestien en had geen idee. Toen het vuur dichterbij kwam vluchtte hij via paden die hem in leven hielden. Er vielen 20 doden. 

“Het is de gids niet kwalijk te nemen,” zegt Prince. “Het gaat om de mannen van de reisbureaus, om de mannen van het snelle geld. Ze hadden deze onervaren jongen nooit alleen met zo’n groep op pad mogen sturen.”