Chennai, 10 maart 2023

Ooit waren de Portugezen in Goa de baas. Dat is nu nog zichtbaar in een ontelbaar aantal kruizen, kerken en kloosters. Er wordt ook meer gevoetbald dan cricket gespeeld. Tenminste dat lijkt zo en als je het denkt ga je het ook zo zien. Ik ken geen cricketfilosofen, dus dan maar een groot Nederlands voetballer min of meer aangehaald. 

We reizen een beetje op en neer in Goa. We gaan van het zuiden richting het noorden, maar stoppen in het midden. Vasco da Gama heeft hier een stad naar zich vernoemd gekregen en er is Panaji en Oud Goa. Omdat we niet echt een vastomlijnd plan hebben, lijken onze reisbewegingen niet altijd even logisch. Dat vinden we zelf ook. 

In het Polarstepsblog van Cécile is dat ook goed te zien. Dat blog heeft niet alleen foto’s en verhalen, maar je ziet ook bijna per afgelegde meter waar we geweest zijn. Niet echt een (rechte) lijn in te ontdekken. 

We zouden nog wel een bezoek willen brengen aan echt-hippie-Goa, dat is meer richting Mumbai, daar zijn we vorige week best hard voorbij getreind. Maar het verschil tussen zouden en doen is groot. Geen hippie-Torremolinos of Albufeira, maar de stilte van de stilte van de houten veranda met uitzicht op zee. En wat oude kerken, kruisen en kloosters.  

We denken deze week precies naar de goeie plekken te reizen. In de praktijk willen we nog wel eens een andere afslag nemen. 

Het voordeel van de ouderwetse manier van reizen  is dat we meer overzicht lijken te hebben. We zijn nog onvoldoende gewend aan heen-en-weer bladeren in een Ebook-gids. In de Lonely Planet of welk ander papieren reisboek, kan dat wel. Wij hebben dan meer het gevoel dat we weten waar we zijn en waar we naar toe kunnen. 

Tripadvisor en vrienden zijn ook niet echt behulpzaam. De tien plekken waar je geweest moet zijn, zorgt vooral voor het gevoel dat we iets missen: FOMO. Dat maakt angstig en angst is niet goed. We hebben niets gemist, want we zijn er niet geweest en de reis zelf is veel belangrijker dan de bestemming. 

Zo, toch nog wat quotes uit het grote reizigersclichéboek. 

Allemaal waar. Net zo waar als dat we deze week beginnen in stilte aan de zee en eindigen zonder snurk in een nachttrein naar Kochi. 

Alles wat er staat heb ik meegemaakt, al is het alleen maar in mijn hoofd.