Bijna bij Punhill, 21 maart 2023

We gaan van Kochi dat vroeger Cochin heette, via Thiruvananthapuram (Tivandum vroeger) naar Kanniyakumari (Kanyakumari). De afgelopen dertig jaar hebben nogal wat steden in India nieuwe namen gekregen. Of vaak hun oude namen herkregen. Het maakt het niet altijd even duidelijk. Want oud en nieuw wordt regelmatig door elkaar gebruikt. 

Het idee is dat de namen van de Engelsen en de Portugezen verdwijnen. Mumbai is de naam van Bombay voor de overheersing uit Europa bijvoorbeeld. Mumbai hebben we overigens al een tijdje achter ons gelaten. We gaan in ieder geval nog naar Chennai, de Tamilnaam voor Madras. Chennai is de hoofdstad van de grote deelstaat Tamil Nadu, dus niet gek dat die stad ook een Tamilnaam heeft. De internationale code van het vliegveld is overigens nog steeds MAA.

Dertig jaar geleden waren we nog in Calcutta, als we nu een beetje doorreizen komen we in Kolkata in de deelstaat Bangla, in plaats van West Bengal. Hier wordt het extra ingewikkeld, want in het Nederlands zou ik West Bengalen moeten schrijven, maar blijft Bangla hetzelfde. 

Als we naar het gebied willen dat door de Fransen overheerst is geweest, komen we in Puducherry, dat heette Pondicherry tot 2006. Of we ook een stokbrood gaan eten, weten we op dit moment niet. We zijn een beetje zoekende. 

Een paar dagen aan het strand verblindt je zicht op wat er verder nog kan, mag en moet. We reizen naar het meest zuidelijke punt van India, daar waar je op dezelfde plek de zon ziet opkomen en als je een beetje draait ook weer onder ziet gaan (twaalf uur later). Dat is de enige plek in de wereld waar dat kan. Ik ben nog steeds aan het nadenken hoe uniek het is. In Velsen Noord, Sittard-Geleen en Goirle (om maar drie willekeurige gebieden te noemen) kan dat toch ook? 

Het was wel mooi om te zien, op het dak van het hotel in de vroege ochtend en aan de zee met honderden anderen in de avond. Selfiedeselfie, heel veel mensen maken op heel veel plekken selfies. Ik vind het leuk om die selfiemakers dan weer zelf te fotograferen. Dat heb ik in die meest zuidelijke stad, Kanniyakumari, gedaan. Met een verrekijker, een goeie verrekijker kun je hier Sri Lanka zien. Misschien zijn ze daar ook wel selfies aan het maken.

We hebben niet heel veel zin in nog een keer een nachttrein, dus vanuit Kanniyakumari (dat ooit ook Cape Comorin heette) gaan we in een paar uur naar een stad vol met tempels. Madurai. Deze stad heette hiervoor: Madurai. Het komt dus ook voor dat een stad zijn naam behoudt. 

Over een verhaal of zeven komen we in Tiruchirappalli, ook wel geschreven als Tiruchchirappalli. Deze stad is beter bekend als Trichy. Daar nemen we de trein naar Chennai, want de trein naar Madras die rijdt niet meer.