Geen widgets gevonden in de zijbalk

Vliegen naar Kathmandu, 17 maart 2023 

Tijdens het wachten op een trein, bus of vliegtuig kan ik blijven kijken. Er gebeurt veel en ook weer helemaal niets in de wachtruimte. Mijn blik kan blijven rusten op die ene tatoeage van een leeuw op een behaarde onderarm, of op de felgele nepnagels geplakt op een hand vol henna. Ik ga op in de kleuren van de doeken van die vrouw met haar kind op haar rug. Of die man met die witte doek om. Hij slaat de doek, de lungi, de hele tijd terug. Het lijkt een tik waarbij op het ene moment zijn onderbenen te zien zijn en op het andere sleept zijn doek over de grond. 

Ik probeer de beelden zo vaak mogelijk in foto’s te vangen. Vaker lukt dat niet of is het gênant om de hele tijd met de camera bezig te zijn. 

Foto’s worden ook terug gemaakt. De vraag is dan of we onderdeel willen zijn van een familieportret. Twee lachende witten op een foto met verder alleen maar serieuze gezichten. 

Jonge mensen vragen om een selfie:’sir can you make a selfie?’ Ik begrijp dan dat de bedoeling is dat zij een selfie met mij maken. 

Een andere foto is een echte kleurenfoto. Als ik niet meer rondkijk tijdens het wachten en me niet echt een houding weet te geven, pak ik vaak m’n kleurboek erbij. Een paar jaar geleden was het helemaal in. Het idee is dat je ontspant door plaatjes in te kleuren. 

Op het station van Mumbai en tijdens veel treinritten werd ik regelmatig gefotografeerd. Andersom zou ik ook een foto maken. Ziet er best raar uit, een volwassen man met een kleurpotlodenbak of stiften en een kleurboek. Ik zou een foto in het geniep maken. 

In Tanzania, India en nu ook in Nepal gaat het anders. Soms wordt er niets gevraagd en zit er opeens iemand naast me. Een selfie is t gevolg. 

Soms wordt het wel gevraagd. Dan poseer ik als een volleerde binnen de lijntjes inkleurfiguur met een kleurpotlood in mijn hand als een buitendelijntjesinkleurder die ik op dat moment ben. 

Foto’s maak je tenslotte meestal van dingen of mensen die iets anders doen dan normaal. 

Twee boeken zijn inmiddels vol. We hebben in Chennai een mooie middag besteed aan het opsturen ervan. 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.