Ngorongoro, 10 januari 2023

Bij dit kaartspel is de 3 de laagste kaart. De volgorde: 3 dus, dan 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, Boer, Vrouw, Koning, Aas, dan de 2 en als hoogste de Joker. 

Je moet beginnen met klaver 3 uit te leggen. Als je dubbele kaarten hebt, dan moeten anderen ook dubbel leggen. Altijd. Je moet ook altijd hoger leggen dan er ligt, behalve na de 8. Degene die de 8 gooit, bepaalt of het hoger of lager moet. Na die beurt is het sowieso weer hoger. De Joker gaat boven alles, maar de 2 is dus hoger dan de Aas, of welke andere kaart behalve de Joker dan. 

De kaartspeler die als eerste uit is, is de KONING. De laatste is de asshole. Bij het volgende spelletje moet de asshole zijn twee beste kaarten geven aan de koning. Andersom mogen het ook de slechtste kaarten zijn. 

Tot zover de uitleg, door onze reisgenoten uit Nieuw Zeeland. Het spelletje wijst zichzelf, ze spelen het heel vaak. Iedere dinsdag bijvoorbeeld, als zij meegaat naar zijn ouders. 

Na een dagje leeuwen en andere beesten kijken, is het ontspannen in de avond op de junglecamping.  Ontspannen doe je ook met drank, zo blijkt. Konyagi, zo heet het.. 35 procent alcohol en als ik het goed begrijp is het geen wodka, geen gin en ook geen rum, maar een beetje van alledrie en toch weer niet. Als je de naam hardop uitspreekt zou het ook cognac kunnen zijn. Of dan de chemische variant: vieux. Je drinkt het meestal met vruchtensap, of iets wat daar op lijkt.

Tijdens het kaarten wordt er gedronken en tijdens het drinken wordt er gepraat over… drinken. Ik klink een beetje als een zijige blauwe knoopfiguur. Dat komt volgens mij niet alleen doordat Cécile en ik deze weken zelf niet drinken. Ik schrik van de drankverhalen van de jongeren aan tafel. Ben zelf best wel wat gewend. Best wel verhalen met eigen drankmisbruik en toch vind ik dit van een ander niveau. De een heeft een litteken na een val in huis. Ze had gewerkt en belde met huisgenoten wat ze aan het doen waren. Kom snel naar huis en neem twee flessen wijn mee. Die flessen moest ze achter elkaar opdrinken. Op deze manier stonden ze  ‘gelijk’. Dat was het startpunt van het gezellig samenzijn. Na nog meer wijn kwam het ziekenhuis, want gevallen in de slaapkamer en iets met glas. 

We zien filmpjes van jongens die als wilde beesten (ja) in de camera kijken en nog een slok nemen. Ze schreeuwen hard en doen steeds gekker.. Ik neem nog een slok water en realiseer me dat ik niet moet blijven hangen in mijn hockeydrankverhalen van vroeger. Het openlijke drankgebruik onder jongeren lijkt me nu echt anders. 

Ondertussen is er weer één een asshole en een ander een koning. Ze hebben trouwens een kat in de zak gekocht met de drank. Ze weten zeker dat de hoeveelheid alcohol niet klopt. Het is te weinig, er is in de winkel water bij gedaan. Daarom wordt er snel een nieuwe fles opengemaakt, daarin wel de juiste hoeveelheid. 

Weer wordt iemand koning en een ander is asshole. De blauwe knopen taaien af, niet omdat het vervelend begint te worden, maar omdat het morgen weer vroeg beesten kijken is. We gaan de Ngorongoro krater in. De krater van de Lion King. Ik ben niet zo tekst- en beeldvast als het gaat om Lion KINGkennis, maar ik zie ze op de krater lopen: Simba, Mufassa, Scar, Simba, Nala, Sarabi, Sazu, Timon, Pumba. Allemaal koningen, geen asshole te vinden.