Pokhara, 20 maart 2023

Pokhara is de tweede stad van Nepal, de stad waar ‘the adventure begins’. Het is een stad met een groot meer, met bootjes en prachtig weerkaatsend licht tussen de donkere wolken heen. 

Bergen zien we vandaag niet, wel collega’s. Voor het eerst sinds de Safari in Serengeti en omgeving zien we zoveel soortgenoten bij elkaar. 

Nu niet in een Jeep, maar wandelend op hun dure schoenen door de winkelstraat. Een enorme straat van misschien wel twee kilometer lang met om de honderd meter dezelfde winkels. Heel veel kleine Perry of Beversport-achtigen. Veel theewinkels en boekwinkels met TOTRUSTKOMBOEKEN. Ierse cafés zijn er ook, en tatoeagewinkels.

Natuurlijk ook veel wandelschoenwinkels. Maar we hadden al goeie schoenen. 

Bij dit aanbod horen ook olifantenbroeken. Dunne broeken met olifanten er op gedrukt. Kleine olifanten, grote olifanten, blauwe olifanten, rode olifanten. Opvallend weinig grijze olifanten. 

Onze meanderende manier van reizen heeft er voor gezorgd dat we nog geen idee hebben wat we ‘nou eigenlijk precies’ gaan doen in Pokhara. 

Gisterochtend bij het ontbijt in Kathmandu spreken we een Duitse collega, zij heeft net een lange bergwandeling gemaakt en was tevreden over de gids. Deze middag spreken we de gids in The German Bakery. Heel raar dat er zoveel Duitse bakkerijen zijn in Nepal, dat harde of zure brood is toch niet lekker? 

We willen morgen of overmorgen vertrekken en dan een dag of vier of vijf of zo wandelen. 28 maart gaan we weer weg, dus uiterlijk de 27e weer terug zijn uit de bergen. Liever eerder. 

Dus we vertrekken morgen voor een tocht van zeven dagen. 

En ja, we waren er zelf bij toen we de afspraak maakten.