Geen widgets gevonden in de zijbalk

Jambiani,1 januari 2023

Misschien dat het overgaat door het op te schrijven, misschien dat het nu juist erger wordt. Maar ik zet deze stap toch maar. 

Op mijn mobiele telefoon staat standaard een app. Ik heb niets hoeven doen voor dit rode hartje. Het kijkt me al jaren onweerstaanbaar aan, als een klein kind met stralende, ondeugende ogen en een schuin hoofdje. 

De stappenteller. 

Het woord is meteen al een stuk minder romantisch. Het ‘ding’ telt stappen. Hoe meer je beweegt met je telefoon in je hand of in je broekzak, hoe meer stappen het ‘ding’ telt. 

Supergoed en supergezond. Veel stappen tellen betekent ook veel stappen maken en betekent een gezond leven. 

Mwa. 

Het ‘ding’ telt bij mij vanaf 2018. Toen had ik nog een andere telefoon, van een andere baas. Met de microfoon in de hand liep ik nog geen 10.000 stappen per dag. Althans de laatste maanden van 2018, want toen is het gaan lopen. Iedere dag opnieuw. Iedere week, iedere maand en ieder jaar. Alles heeft een gemiddelde. 

Dat laatste woord is in dit geval inderdaad een zin op zichzelf, een heel leven op zichzelf. Het gaat om een gemiddelde. Je stapt per dag, en na zeven dagen heb je een weekgemiddelde. Na ruim vier weken een maandgemiddelde en na twaalf maanden een jaargemiddelde. De teller telt, en mijn hoofd telt mee. Ik moet vandaag zoveel (getal) stappen zetten om deze week nog op dat aantal (getal) te kunnen komen. Voor deze maand is het handig als ik dan al een voorschot neem en nog even doorloop. Ik tel in stilte, maar dat bekent niet dat niemand het in de gaten heeft.  

Mijn jaargemiddeldes zijn flink omhoog gegaan. Ruim 17.000 in 2019, een paar honderd meer in 2020 tot ruim 25.000 in Coronajaar 2021. Daar zitten maandgemiddeldes bij van wel 30.000. Daar zitten weekgemiddeldes…

Ik snap het, niemand zit hier op te wachten. Zelfs ik niet. 

Het afgelopen jaar zat mijn gemiddelde precies tussen 2020 en 2021. Voor 2023 wil ik… ja, ik wil dus dat het er niet meer toe doet. Dat ik stap, en stap en stap omdat het leuk is, niet omdat mijn gemiddelde dan hoger wordt. 

Het lukt. Een beetje. 

Ik denk dat ik er nu minder mee bezig ben dan op een gemiddelde dag in Nederland. Dat denk ik, maar of het echt zo is? Omdat ik dit stukje wilde schrijven, ben ik er al weer een tijdje over aan het denken en vanzelf aan het tellen. Ondanks dat er 1 januari boven dit stukje staat, is het nu de 17e. Mijn gemiddelde dit jaar ligt een stuk lager dan het jaar ervoor (het komt in de buurt van het jaargemiddelde van 2019 en 2020). Met 30 graden op je hoofd, loopt het ook wat zwaarder dan in Nederland. Loop ik achter door dit ‘slechte’ gemiddelde, of is het juist goed? 

Ik weet het antwoord: het maakt niet uit. Het rode hartje op mijn telefoon bestaat, de stappenteller is er. De uitwerking van het ding is vooral suf geouwehoer in mijn hoofd. Eigenlijk moet ik er stappen tegen ondernemen, en laat ik dan vooral niet denken hoe goed die stappen voor mijn gemiddelde zijn. Of beter gezegd, misschien is het opschrijven van deze onzin al voldoende en ga ik daadwerkelijk stoppen met stappentellen. Het is zeker een goed voornemen voor 2023.

Eén gedachte over “6. Uit de hand gelopen”

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.