Geen widgets gevonden in de zijbalk

Kochi, 16 februari 

Waar ze gemaakt zijn, weet ik niet. Ik heb ze gekocht in Varadero, het Torremolinos van Cuba. Ze zijn van lichtbruin leer. Ze zijn groot, zeker voor zo’n kleine eigenaar en ze hebben twee bandjes om m’n voetjes in de slipper te houden. Niet zo’n eng ding tussen je grote teen en de teen ernaast. Dat gaat zeer doen. In mijn slippers hebben mijn voeten alle ruimte die ze nodig hebben. 

De bandjes hebben nog ongeveer de oorspronkelijke lichtbruine kleur. Daar is sinds 2015 niet heel veel aan verkleurd. Het leren voetenwerk is een beetje grijsbruin geworden. Je ziet de lichte bolling aan de binnenkant van mijn voet. Dat deel heeft een andere kleur. Ik houd me maar vast aan de plaatjes die ik op internet zie; het zijn geen platvoeten. 

Het leer is geplakt op zwartgeribbeld hard rubber. Door het reizende leven van de slippers komt het rubber af en toe los van het leer. Acht jaar oud zijn ze. Goed gedragen in binnen-, en buitenland. MIsschien hebben ze nog wel het meest te lijden gehad van de bezoekjes aan de sauna. Daar zijn de afdrukken van mijn natte voeten goed te zien in het afgetrainde leer maar misschien is het te warm voor de lijm tussen rubber en leer. 

De eerste grote operatie van de slippers was tijdens een vakantie in Kandy, Sri Lanka. Onder en bovenkant waren inmiddels zo ver van elkaar verwijderd dat ik vooral aan het sloffen en bijna vallen was als ik op de slippers liep. Op de plek waar die avond een optocht met heel veel olifanten zou zijn, zit een schoenmaker op straat. Hij ziet de slippers, pakt een naald en een touw en gaat aan de gang. Boven en onderkant van de slippers zitten weer aan elkaar. Aan de voorkant van de slippers mooi wit en op een regelmatige manier met de hand gestikt touw. 

Dat wit wordt in de loop van de jaren donker en vies. Het gaat uiteindelijk aan de onderkant ook loslaten. De slippers zijn geblesseerd mee op reis gegaan in de wetenschap dat we een collega van de man in Kandy tegenkomen. 

Deze man zit in Kochi. 

Hij knipt de restanten touw van de slippers los en gaat opnieuw handmatig stikken. Ook deze keer lijkt het erop dat het stiksel wel mooi is, maar niet lang stand houdt. De eerste keer is dat gelogenstraft, we zijn al weer jaren verder. 

Nu ook. 

De slippers zijn lekker bezig en willen nog wel een paar jaar mee op reis, dan nemen ze de sauna wel voor lief. Op naar de volgende schoenmaker, over een paar jaar.

Ergens.

Eén gedachte over “52. Reizende slippers”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.