Reisdagboek
-
Slot: Reistips
Tips van anderen vind ik persoonlijk altijd ingewikkeld. Ik ken die anderen niet, ik weet niet hoe ze tot hun tip gekomen zijn en waarom ze de tip geven. Dus dan maar tips van mezelf, aan mezelf.
-
Nawoord
Die verhalen worden vast nog wel een andere keer geschreven. Ze kunnen gaan over verkeerd gekleed zijn op het verkeerde moment. Ik had handige hemdjes bij me, met een net iets te smalle band. Dus heel veel bloot. Dat kan aan het strand best goed. In de brillenwinkel bijvoorbeeld was het niet alleen koud, daardoor…
-
100. Poppetjes
We reizen niet alleen. Verborgen in één van onze kleine rugzakken zitten twee poppetjes. We hebben ze geen namen gegeven. Ze hebben een rood-wit gestreept wollen petje op met een wit bolletje aan het eind. Hun kleren zijn van dezelfde kleur, en hun houten hoofdjes staan altijd op vrolijk. Zij heeft een hartje op haar…
-
99. Boot, bus, vliegtuig, trein, metro
Helemaal geen zin om dit verhaal te schrijven. Het is allemaal zo eindig. Gelukkig is Ton zijn tas kwijt, hebben we onderweg in ieder geval iets anders om ons druk over te maken.
-
-14. Intermezzo: Toen, nu en straks
In de jungle, de machtige jungle, slaapt de leeuw overdag. In alles zie je beesten. De luipaard slaapt op een tak van een boom, maar voordat je hem ziet, zie je al duizenden takken waar hij ook kan liggen. Een eekhoorn kijkt omhoog en rent weg, een afgebroken tak lijkt op een afgehakte arm, met…
-
98. Intensief
Het is met reizen net als met werk. Je gaat een tijdje intensief met mensen om en dan is het opeens gedaan.
-
97. 100 procent katoen
Heel veel kleding koop ik niet onderweg. Maar dat shirt in Cambodja kon ik niet laten liggen Het was niet de kleur (grijs) en ook niet het plaatje (een fiets met een koptelefoon), het was het merk: 100 procent katoen. Terwijl het toch een soort plastic was, of hoe heet dat materiaal als het niet…
-
96. Meebewegende tatoeages
Bij voorbaat sorry aan die fijne vriend met een vaal dolfijntje op zijn borst en aan de lieve vriendin met zachte bloemen op haar onderarm en hand.
-
95. Aap
Onze eerste apen buiten de dierentuin zagen we in Hua Hin, zo’n drie uur van Bangkok. Het is de stad van de oude, dode koning Bhumibol, en van vriend Ton. We bezochten het voor het eerst, tijdens onze oefenreis.
-
94. Plastic
Pas op: dit verhaal eindigt positief! Althans vanuit de opgeheven Nederlandse vingertjeskant.
-
93. Deja vu
Een beetje herinneringen ophalen aan eerdere keren dat we in Bangkok waren. Vooral de ‘langer geleden’ keren. Zo’n dag zou het moeten worden.
-
92. Van binnenland naar buitenland
We zijn eigenlijk nooit echt ontspannen als we met een taxi ‘moeten’. Deze keer is de chauffeur zo lief en aardig dat we als vanzelf rustig worden op weg naar het vliegveld van Pokhara.
-
-13. Intermezzo: Op vakantie
Ons eerste verre buitenland was Thailand. We hadden nog niet heel veel geld gespaard, dus we namen de goedkoopste, allergoedkoopste vlucht heen. Biman Bangladesh bracht ons met vier tussenstops in Dhaka. Daar overstappen naar Bangkok.
-
91. Nog een keer, nog een keer
Het was zes dagen gedoe met vooral de gids. De drager was vooral aardig en omdat we elkaars taal nauwelijks spreken beperkte de gesprekken zich tot losse woordjes in het Engels en vriendelijk glimlachen.
-
90. Reizen met kinderen
Toen we toen eerst lang aan het reizen waren, kwamen we af en toe gezinnen tegen. Een draagzak met een kind voor op de buik, of achter op de rug. Op Komodo-eiland in Indonesië zagen we een gezin dat al een jaar of drie aan het reizen was op een catamaran. Het jongetje van vier…
-
89. Water lekt
Het regent in de bergen. Vooral de middagen zijn nat. Op sommige plekken blijft het nat. Dat komt dan niet door de regen, dat komt door lekkende slangen of kranen die niet uitgezet worden.
-
88. RoJo radio, radio voor liefhebbers (3)
Ooit dacht ik dat ik bij de radio was gegaan omdat ik bang was voor leesbare taalfouten. Ik dacht dat ik ooit gedacht had dat de teksten op de radio er niet zo toe doen. Inderdaad, je hoort een dt-fout niet. Alhoewel een presentator er best door afgeleid kan zijn.
-
87. De zon komt op
John Cleese maakte ooit reclame voor de Postbank of voor een voorloper. Been everywhere, seen everything… Dat ging natuurlijk over het mooie blauw van wat nu ING-Oranje is, maar eigenlijk ging het over ons. Wereldreizigers zoals wij zijn overal geweest, en hebben alles al gezien. Cleese vervolgde met: maar jullie postkantoren (met Brits accent)…
-
86. Solidariteit en corona
Het water loopt uit m’n neus. De hoest is diep en de volledig geïntegreerde roggel zorgt voor opluchting. Schone luchten, schone longen. Vanuit het hotelraam lijkt het alsof we de wolken inkijken, maar het zijn de bergen zelf. De wolken van gisteren zijn opgelost. We zijn aan de schoonheid overgeleverd. Best fijn.
-
85. Een uitdaging
‘Nee het gaat niet hard regenen, daar hoef je je geen zorgen om te maken. Trouwens we zijn er zo.’ De Annapurnawandeling, of iets wat daar op lijkt, is begonnen. Zeven dagen door de bergen. Het gaat vast prachtig worden.
Joris van de Kerkhof